Een nagelaten bekentenis
Uitgeverij G. A. van Oorschot, Amsterdam
Eerste druk 1884
251 bladzijden
Naturalistische roman
Samenvatting:
Willem Termeer heeft zijn vrouw vermoord en vertelt nu zijn levensgeschiedenis om deze daad te verklaren. Zijn vader was vroeger een losbol met geld. Hij trouwde laat, maar niet uit liefde. Al vroeg blijkt dat Willem geen eerzucht heeft, geen lust zich te onderscheiden; hij liegt, is laf en inactief. Op de lagere school heft hij een liefdesavontuurtje: Mientje, de dochter van het hoofd. Hij heeft een goede intelligentie, maar is nergens in geinteresseerd. Alleen muziek betekent nog iets voor hem. Hij zakt voor het eindexamen van de hogere burgerschool. Er ontstaan een conflict met zijn vader, die zich anders nooit met hem bemoeit. Ook van zijn moeder krijgt hij geen liefde.Zijn vader wordt krankzinnig en sterft; zijn moeder verliest hij ook. Hij krijgt het vermogen van zijn vader onder toezicht van meneer Bloemendaal. Hij heeft nu geen ouders meer en hoeft gen verplichtingen meer na te komen. Hij besluit de wereld rond te reizen en komt uiteindelijk in Zwitserland uit. Daar ontmoet hij een Zweedse pianiste die hij als ene geschikte vrouw schat, maar wordt wederom door zijn lafheid en ‘onbelangrijkheid’ afgewezen. Uiteindelijk gaat hij terug naar Nederland en herinnert zich daar ineens weer de Bloemendaals. De oude heer Bloemendaal ziet wel iets in een huwelijk en Termeer is op zoek naar rust wat hij daarin hoopt te vinden. Hij trouwt met Anna, de dochter van Bloemendaal, maar hun verhouding is koel, van liefde is geen sprake. Anna is gesloten en vindt, evenals haar man, geen bevrediging in het huwelijk. Ze krijgen een dochter die na anderhalf jaar sterft. Steeds meer vervreemden ze van elkaar. Anna maakt kennis met een buurman, een weduwnaar. Deze man, De Kantere genaamd, is predikant geweest. Er ontstaan een platonische verhouding tussen hem en Anna. De kantere probeert met Willem Termeer te praten maar zonder succes. Willem wordt jaloers. Willem ontmoet dan Carolien en vindt bij haar alles wat hij zoekt in een vrouw. Hij wou alleen dat het echte liefde was en niet voor geld. Op een dag kan Willem Carolien niet zien, omdat er iemand anders bij haar is. Hij vraagt haar om nooit meer iemand anders te ontvangen. Carolien belooft het, maar de volgende dag is er weer iemand anders. Als Willem thuis komt ligt Anna al in bed. Er staan twee flessen chloraal (slaapmiddel) naast haar bed die ze gebruikt als slaapdrank. Hij laat de slapende Anna de flessen chloraal leegdrinken en vermoordt haar op deze manier. Justitie stelt geen onderzoek in en geen mens verdenkt Willem. De buitenwereld gelooft dat het zelfmoord is en daarmee kwam een einde aan Anna’s bestaan.
Ik heb altijd al belangstelling getoond naar de verhalen die vol emotie zitten. Dit is zo'n boek. Het verhaal is heel persoonlijk en verteld de aanloop naar de val in iemands leven. Doordat het zo persoonlijk is grijpt het je ook sneller bij het hart en daardoor kon ik het bijna niet wegleggen tijdens het lezen. Ik heb geluk gehad dit boek te vinden, aangezien ik niet erg veel van de literaire boeken uit de Nederlandse tijd houd. Ook is het heel grappig om te lezen hoe de hoofdpersoon het verhaal alsnog spannend maakt, terwijl je al sinds het begin weet hoe het verhaal (ongeveer) afloopt. Wel heel raar is dat het boek niet is ingedeeld in hoofdstukken, wat het een beetje langdradig laat lijken. Dit is echter niet zo omdat het boek snel verfrissend is wanneer dat nodig is, door bijvoorbeeld een nieuwe scène te laten beginnen of een nieuw personage te introduceren. Het las dus erg fijn en ik raad het zeker aan bij anderen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten